انتخابات؟

در حالی که عوارض اعتراض به نتیجه اعلام شده انتخابات دو سال قبل شدیدا گریبانگیر معترضین هست گروهی که خارج از طیف قدرت هستند ( شدند ) شرایطی رو برای شرکت در انتخابات پیش رو مطرح کردند . اگر این اعلام شرایط بهانه ای برای اعلام مواضع و اعتراض به برخوردهای حکومت به ویژه حبس و محرومیتهای شدید و فراقانونی با فعالان باشه شاید قابل توجیه باشه ولی اگه واقعا اعلام شرایط حداقلی برای ورود به انتخابات باشه ممکنه از دید خودشون که اصل نظام رو قبول دارند یک راه مناسب برای ورود به حاکمیت و فعالیت باشه ولی از دید دیگران چه معنی میتونه داشته باشه؟ وقتی شریعتمداری در کیهان سرمقاله ای مینویسه با این مضمون که : فتنه گران با حضور در انتخابات ثابت میکنند ؛ درباره سلامت انتخابات کمترین تردیدی ندارند. چه طور میشه افکار عمومی رو متقاعد کرد که در یک انتخابات که توسط همین حکومت برگزار میشه شرکت کنند؟ و هدف اصلی گروهی که دارن از شرایط حداقلی برای شرکت در انتخابات صحبت میکنن چیه؟ از همه مهمتر : انتخابت ریاست جمهوری دو سال پیش چی؟ پذیرفته شد رفت پی کارش؟

آدم آدم است

چقدر آمادگی تغییر شرایط رو داریم؟ فرض کنیم توی یه مقطع کوتاه چند هفته ای حکومت ساقط بشه . به طبع این تغییر خیلی ساختارها از بین میره . آیا آمادگی زندگی جدید رو داریم؟ چقدر به شرایط فعلی وابسته هستیم ؟ به لحاظ مالی مثلا یا .... همه ما شرایط یکسانی داریم در وابستگیهامون به نظم فعلی ؟ چند نفر از ما مثلا بنا به شرایطی که الان تو گودر داریم حاظر به رفتن به گوگل پلاس با شرایط متفاوتش نیستیم ( به لحاظ وابستگی های مختلف توی گودر ) ؟ آیا تغییرات تدریجی در سیستم حکومت فعلی برامون بهتره؟ آیا در پی تغییرات بنیادی در نظام فعلی هستیم ؟ و اگر دنبال چنین تغییر سریعی هستیم حاظریم بهای اونو بپردازیم ؟ اونائی که با مهاجرت یکباره محیط و جامعه خودشون رو عوض میکنن تجربه خوبی دارن که شاید بتونن در این باره برای دیگران صحبتهای جالبی داشته باشن . هر چند مثال خیلی منطبقی نیست ولی یه سری چیزا رو آدم دستگیرش میشه . این سوال در خصوص میزان آمادگی ما برای تغییرات سریع و بنیادین رو باید بی پرده از خودمون بپرسیم و به خودمون جواب بدیم .
* آدم آدم است نام نمایش نامه ای از برتولت برشت . در این نمایش نامه یک ماهیگیر محلی تبدیل به یک سرباز جنگی بی رحم میشه و جائی در موردش گفته میشه که از اون آدمائی هست که اگه توی یه آبگیر بیفته ؛ بعد از یه مدت بین انگاشتاش پره در میاد و مثل اردک کواک کواک میکنه.

گوگل+

گوگل پلاس وارد عرصه شده . آیا کاربرد گودر در بین کاربرا تغییر میکنه؟ کار اصلی گوگل ریدر خوندن فیدهاست ولی ما مثل یک شبکه اجتماعی ازش استفاده میکردیم به خصو ص با نوت نوشتن و کامنت بازیهاش . ( من خودم پستهای فوتبالی رو تو گودر مینوشتم ) . ولی نکته اینه که اونائی که مدت طولانی ( اکثرا بیش از یک سال ) تو گودر فعالیت کردن و مخاطبهای زیادی رو جمع کردن به راحتی با یک فضای جدید کنار میان؟ از طرفی کاربرهای فعالی که چند ماهه وارد این فضا شدن و حس میکنن علی رغم نوشته های خوبشون از سلبریتی ها جا میمونن ( به لحاظ مورد توجه قرار گرفتن و خونده شدن ) چون به اندازه اونها مخاطب ندارن این فضای جدید رو یک فرصت می بینن؟
شکل گیری حلقه های جدید و بزرگ توسط اونها میتونه دامنه مخاطبینشون رو زیاد کنه در حالی که قدیمی ترها هر چند که حلقه های دوستان صمیمی خودشون رو میتونن به فضای جدید منتقل کنن ولی قطعا امکان این که همه مخاطبینشون رو در اونجا داشته باشن رو ندارن و این شاید تفاوت رویکرد قدیمیهای گودر با جدید تر های فعال باشه .
البته اسم مخفف این فضای جدید هم گویاخیلی مهمه درست مثل رنگ ماشینی که باید خریداری بشه ( و مهم تر از مدل و کارائی اون ماشینه )