انتخابات ریاست جمهوری کشور بزرگی چون ایالات متحده همواره در بیرون مرزهای این کشور هم تاثیر گذاری بسیاری داشته .و جالب این که همواره در بین غیر آمریکائی ها هم طرفدارانی داشته که اجازه بدید در حد اشاره به این موضوع در بین خودمون بپردازم . من شخصا نه آمریکائی هستم و نه ساکن آمریکا ؛ پس برام مهم نیست که تو آمریکا همجنس بازها مجاز هستند ازدواج کنن یا نه . و برام مهم نیست که اونجا بانوان مجاز به سقط جنین هستند یا نه ( هر چند که برای همه مردم آزادی رو آرزو دارم ولی حتی اگه در آمریکا هم بودم اولویتم برای انتخابات نظر همجنس گرایان و سقط جنین و غیره نبود ) و برای همین تعجب میکنم اگر فردی در ایران بنا به این دلیل تمایل به دموکراتها پیدا کنه . من در امریکا مالیات پرداخت نمیکنم و برام مهم نیست که اوباما با افزایش نرخ مالیات به بخش خصوصی هزینه های عمومی کشور رو که با لایحه هاش بالا برده داره جبران میکنه و مانع رشد اقتصادی مناسب در کشور شده و اگه کسی اینجا به این دلیل مخالف دموکراتها باشه ازش تعجب میکنم . تنها چیزی که برای من که مقیم یک کشور توسعه نیافته هستم در جنگ بین خرها و فیلها مهمه ؛ سیاست خارجی و سیاستهای موثر در اقتصاد جهانیه . در مورد اول اوباما رو چاقال ترین رئیس جمهور معاصر ایالات متحده دیدم . رئیس جمهوری که از تحولات خاور میانه جا موند و اعتراف کرد که متوجه تحولات در مصر نشده و الان در مورد سوریه اونقدر منفعله که در حد یک نظاره گر کنار ایستاده ( فراموش نمیکنیم که دموکراتی مثل بیل کلینتون حتی بدون مجوز شورای امنیت دست به دخالت نظامی در یوگوسلاوی سابق میزنه و در قلب اروپا عملیات نظامی انجام میده ) انفعال اوباما در تقابل با نقض حقوق بشر در کشورهای خاور میانه به خصوص ایران اونقدر زیاد بوده که عملا در اقدامات دیکتاتورها دیگه نظر اون به حساب نمیاد ( فراموش نمیکنیم که دموکراتی مثل جیمی کارتر به محمد رضا پهلوی تا حدی برای آزادی زندانیان سیاسی فشار وارد میکنه که بعضیها یکی از علل وقوع انقلاب در ایران رو همین آزادیهای یک باره زندانیان سیاسی و ورودشون به جامعه میدونن ) . حضور جمهوری خواهان در قدرت امروزه به معنی بروز جنگ نیست و اینو از طیف متنوع مشاورین رامنی میشه کاملا درک کرد . اعتقادات مذهبی جمهوری خواه ها تو خود امریکا هم زیاد مطرح نیست هر چند دموکراتها عادت دارن به اعتقادات دیگران توهین کنن ولی از طرف دیگه علی رغم اعتقادات رامنی رابطه اون با اسرائیل به مراتب بهتر از اوباماست و این میتونه قوت قلبی برای اسرائیل باشه تا نیاز کمتری به اقدام مستقل علیه ایران ببینه و بنا به نظر چند تن از سناتورهای جمهوری خواه که در کنگره روزهای اخیر مطرح کردند " روی کار آمدن رامنی درصد بسیار بالائی از تهدیدات اسرائیل نسبت به حمله نظامی علیه ایران رو کاهش میده و اسرائیل با اطمینان بیشتری مدیریت تقابل با برنامه هسته ای ایران رو به آمریکا میسپاره " ( فراموش نمیکنیم که تهدید های اسرائیل در مورد لیبی و سوریه و عراق و ... عملی شده و اون کشورها رو بمباران کرده به نحوی که هیچ کدوم از اون کشورها نتونستن اقدام متقابلی انجام بدن در حالی که بوق شعار و تبلیغاتشون به مراتب از ایران امروزی بلند تر بوده ) . با توجه به اشارات فوق من کسائی رو که برای ژستهای شبه روشنفکری خودشون رو متمایل به دموکراتها نشون میدن درک نمیکنم و صراحتا میگم که مایلم این آقای چاقال که صرفا رای رنگین پوستها رو به عنوان یک رنگین پوست پشتوانه برتر خودش داره و رایش رو همینطوری بالا برده کنار بره ورامنی رئیس جمهور بشه ( هر چند که شواهد و نظر سنجی ها تا الان نشون میده که احتمالش بسیار پائینه )
