وقتی سیفون رو میکشی به اندازه مصرف روزانه یک خانواده دوسه نفره آب شرب رو میفرستی که بره کار شستشو رو انجام بده .
بحران آب ؛ صرفه جوئی و ....
حالا که چی ؟ دیگه سیفون نکشیم ؟ کیسه پلاستیکی بگیریم و بسته بندیشون کنیم تحویل اداره آب و فاضلاب بدیم ؟
اونائی که مثل ما تو مناطق خشک زندگی میکنن تو فصل گرما کولر آبی راه میندازن که آب شرب تصفیه شده رو برای خنک شدن میپاشه به پوشالها و تبخیر میکنه و ... ولی قرار نیست بادبزن حصیری دستمون بگیریم و کولرها رو خاموش کنیم .
استحمام با آب غیر شرب و تصفیه نشده بهمون میچسبه ؟ کلا مشکل الان آب شرب و تصفیه شده است یا بحران برگشته روی اصل وجود آب ؟ آیا سیستمهای مدیریتی کشور توان تفکیک آب شرب و آب برای مصارف دیگه رو داشته ؟ آیا شدنی بوده ؟ آیا سیستم آبخیز داری و مهار آبهای سطحی و فصلی درست انجام شده؟ یا کم بوده؟ یا برعکس زیاده روی شده و اکو سیستم رو به هم ریخته ؟
آیا مدیریت کلان کشور مقصره یا من که موقع مسواک زدن یادم میره شیر آب رو ببندم ؟ یا اونی که ماشینش رو با آب شرب تصفیه شده می شوره؟ ( پولشو داره - و البته که قیمت آب واقعا زیاد نیست و خیلیها پولش رو دارن ) یا اونی که .... یا اصلا مهمه کی مقصره ؟
تا اونجای که میتونیم مجبوریم صرفه جوئی کنیم .
ولی فقط یادمون باشه ؛ نه برای فرزندانمون که خودمون ؛ و فقط چند سال دیگه ؛ این موضوع که با آب شرب تصفیه شده سیفون رو میکشیدیم چقدر میتونه عجیب و حسرت آلود باشه . بحران آب ظاهرا اونقدر جدی شده که دیگه مهم نیست کی مقصر بوده و هست . به زودی ؛ خیلی خیلی زود ؛ نه در زمان فرزندانمون که خودمون ؛ نتیجه این همه سال اشتباهاتمون رو که نمیدونیم تقصیر کی بوده و هست چنان تو چشممون میکنه که آب توی سیفون به رویائی شیرین تبدیل بشه .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر