۱۳۹۰ خرداد ۱۱, چهارشنبه

چه باید کرد ؟

اخبار پشت سر هم آوار میشن رو سرمون . فاجعه پشت سر فاجعه . انعکاس خبر این فجایع توی دور برمون همراه شده با ناله ؛ خشم ؛ فحاشی ؛ گریه ؛ احساس حقارت و عجز ؛ و بیشتر از همه نفرت.
نفرت .
این چیزی نیست که تا ابد بشه فراموشش کرد . نمیشه بخشید . نمیشه ازش گذشت . حتی اگه الان کاری از دستمون برنیاد . حتی اگه ندونیم که چه باید کرد ؛ تا ببینیم از دستمون برمیاد یا نه . اینکه بیایم بگیم خیلی پوست کلفت شدیم یا چه میدونم بی غیرت شدیم ؛ شاید تو لحظه بخشی از خشممون رو نشون دادیم ولی خوب میدونیم اگه بی غیرت بودیم . اهمیت نمیدادیم و اینقدر خودمون رو آزار نمیدادیم . هر بار که خبری فاجعه آمیز رو میشنوم ؛ هر بار که خبری از فاجعه ای باور نکردنی رو میشنوم و دیگه خیلی زود هم باور میکنم ابراز تعجبی هم در کار نیست ؛ این نفرته که بیشتر و بیشتر میشه . انباشته میشه تا در زمان خودش سر باز کنه .
من اهل بخشیدن نیستم .
من اهل گذشت نیستم.
من این نفرت رو تا ابد نسبت به تمام کسانی که
به وجودش آوردن
بهش دامن زدن
حتی سعی کردن که نفیش کنن
و حتی اونهائی که بیهوده سعی کردن خودشون رو دوست نشون بدن و من رو نهی کنن از این نفرت و دعوت به دوستی و محبت میکنن
حفظ میکنم .
من اهل بخشیدن نیستم .
من اهل گذشت نیستم.
من اونقدر از این نفرت لبریز شدم که حس میکنم زمان موعود خیلی نزدیک شده .
هر چند هنوز نمیدونم در اون زمان چه باید کرد .


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر