بارها شنیدید که مسئولین مختلف در منازعات با دیگر مسئولین از اهرم فشار افشاگری استفاده کردن . این رو هم در زمان اصلاحات از مسئولین و نمایندگان و حتی روزنامه نگاران شنیدیم و هم در زمان احمدی نژاد از نمایندگان و دولتمردان و عوامل رسانه ای اونها. نکته خیلی ساده و روشنه . اگراطلاعاتی وجود داره و تهدید کننده به اونها دسترسی داره ولی اونها رو منتشر نکرده فقط میتونه علتش باج خواهی و زد و بند پشت پرده باشه و اگر بعد از تهدید اقدام به نشر اونها گرفته بشه یعنی زد و بند ها در جهتی نبوده که دوست داشته . در هر صورت درسته که از این افشاگریها جهت افزایش اطلاعات عمومی استقبال میشه ولی به دید بنده کسی که اطلاعاتی رو داشته و از اون برای زد و بند و حق السکوت استفاده کرده بسیار نکوهیده تر از فرد یا جریانیه که به هر موضوعی هر چند بزرگ و حاد متهم میشه . اگر اسناد و اطلاعاتی در مورد قانون شکنی فرد یا افرادی وجود داره باید بدون فوت وقت در اختیار افکار عمومی قرار بگیره و گرنه هر دو طرف موضوع ( افشا کننده و افشا شونده ) رو باید با هم بست به یه گاری .
وقتی مردم رو اینطور سیاهی لشکر و ... فرض میکنن اوج بیشعوری و توهین رو به نمایش گذاشتن
وقتی مردم رو اینطور سیاهی لشکر و ... فرض میکنن اوج بیشعوری و توهین رو به نمایش گذاشتن
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر