مطالب این نوشته را در خصوص رفتارمان در محیط گوگل پلاس مینویسم ولی معتقدم با تقریب قابل قبولی در خصوص فیس بوک و برخی شبکه های اجتماعی دیگر هم مصداق دارد .
کاربران در شبکه های اجتماعی با اهداف مختلف و البته چند گانه فعالیت میکنند . جامعه فعالان فارسی زبان را شاید بشود به چند گروه عمده تقسیم کرد . برخی در شبکه های اجتماعی به دنبال پیدا کردن ارتباط با دیگران هستند . منظور از ارتباط صرفا ارتباط شخصی است . در کشورهای صنعتی سایتهای دوست یابی چه به لحاظ ارتباط عاطفی و چه به لحاظ پارتنرهای سکسی با دریافت مبالغی پول خدماتی را به مشتریان خود ارائه میکنن . حال اگر بخشی از ایرانیان با چنین رویکردی از شبکه های عمومی استفاده کنند نباید مورد تمسخر و تحقیر بخش دیگری از کاربران قرار بگیرند . شخصا گروهی که این بخش از فعالان را به لحاظ نوع رویکردشان تحقیر میکنند درک نمیکنم . بخشی دیگر از کاربران مشابه بخش اعظمی از سایر کاربران در سایر نقاط جهان برای پر کردن اوقات تنهائی خود به این شبکه ها مراجعه میکنند . عوارض زندگی های صنعتی و جوامع صنعتی منجر به کاهش امکان ارتباطات حقیقی در زندگی شده و این شبکه ها میتواند آلترناتیوی در این خصوص باشد . لذا برقراری ارتباطات فامیلی و حتی دوست یابی در حد معاشرتهای عمومی و ساده میتواند برای بخشی از فعالان در این شبکه ها هدف باشد . رویکرد تجاری یا به قول فرنگی ها بیزینس هنوز در بین کاربران ایرانی به نحو گسترده ای توسعه نیافته و شاید در حال حاضر کم جمعیت ترین و کم مخاطب ترین بخش از این فعالیتها در شبکه های اجتماعی به حساب بیاید . بخشی دیگر از فعالان درشبکه های مجازی از این محیط برای ارائه علایق و سرگرمی های خود استفاده میکنند . موسیقی و شعر و سینما و ... و شیر کردن عکس بچه گربه که متاسفانه باز هم این آخری به عنوان سوژه جهت تحقیر توسط برخی استفاده میشود . گروه دیگری به لحاظ شرایط خاص سیاسی در ایران از این شبکه ها برای کسب خبر و تبادل نظر پیرامون مباحث سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی و ... استفاده میکنند ( که متاسفانه علی رغم نزدیکی تمایلات نگارنده به این گروه بارها شاهد این بوده ایم که برخی از فعالان در این بخش کلا شبکه های مجازی را ملک بی چون و چرای این فعالیتها میدانند و دیگران را مورد شماتت قرار میدهند ) . تقسیم بندی گروه های دیگر چه بزرگتر و چه کوچکتر دور از دسترس نیست ولی چون هدف از این نوشتار چیز دیگری است موضوع را در اینجا به سمت هدف اصلی سوق میدهم .
فراموش نکنیم که در ابتدای متن هم ذکر شد که گروه بزرگی از فعالان با اهداف چندگانه در این شبکه ها حضور دارند . و این بدان معنی است که اگر کسی به موسیقی و شعر و ... علاقه مند است این موضوع مانع از این نیست که در شبکه های اجتماعی به مسائل مثلا سیاسی نپردازد و یا از هم صحبتی با دوستان لذت نبرد و یا در جستجوی پارتنری برای سکس نباشد .
اما مشکلی که در بین فعالان شبکه های مجازی به چشم نگارنده بسیار برجسته آمده تداخل نابجای این خواسته هاست . این که در بین صحبتهای چند دختر پسر که از شوخیهای جنسی و ... که با هم رد و بدل میکنند و دارند لذت میبرند وارد بحث شویم و بگوئیم که فلان زندانی سیاسی دارد به خاطر شما عذاب میکشد و شما دارید فلان و ... بسیار نفرت انگیز است . این که در محل تجمع مثلا دوست داران عکسهای بچه گربه وارد شویم و با فحاشی و تحقیر و ... به گروه و جامعه آنها تعدی کنیم . بسیار ناشایست و ناپسند است . این که در میان صحبتهای چند نفر پیرامون مسایل سیاسی وارد شویم و مثلا بگوئیم " سیاسیت پدر و مادر نداره ؛ بکشید بیرون بابا ؛ شما چقدر عکست خوشگله " و یا .... مصداق بارز بیشعوری و سفاهت است .
از همه اینها بد تر وقتی است که برای نیل به هدفی اقدامی متظاهرانه انجام دهید . مثلا فردی که برای خود نمائی و جلب توجه وارد یک بحث اقتصادی یا سیاسی بشود و با اظهار نظرهای پرت و متظاهرانه قصد جلب توجه داشته باشد جدا از این که مزاحمت ایجاد کرده تا حدی قابل ترحم است چرا که این موضوع نشان میدهد نامبرده برای جلب توجه در زمینه های مورد علاقه خود فاقد جذابیت های لازم است و خود را مجبور به چنین رفتارهائی کرده .با توجه به این که خود نمائی و شو آف به نحو نامناسبی در حال گسترش میباشد لازم میدانم در پایان ازدوستان خواهش کنم افرادی را که به قصد خود نمائی و ... در محیطهای نامتناسب با بیانشان مشاهده میکنید به محیطهای مرتبط با نیازشان راهنمائی کنید .
کاربران در شبکه های اجتماعی با اهداف مختلف و البته چند گانه فعالیت میکنند . جامعه فعالان فارسی زبان را شاید بشود به چند گروه عمده تقسیم کرد . برخی در شبکه های اجتماعی به دنبال پیدا کردن ارتباط با دیگران هستند . منظور از ارتباط صرفا ارتباط شخصی است . در کشورهای صنعتی سایتهای دوست یابی چه به لحاظ ارتباط عاطفی و چه به لحاظ پارتنرهای سکسی با دریافت مبالغی پول خدماتی را به مشتریان خود ارائه میکنن . حال اگر بخشی از ایرانیان با چنین رویکردی از شبکه های عمومی استفاده کنند نباید مورد تمسخر و تحقیر بخش دیگری از کاربران قرار بگیرند . شخصا گروهی که این بخش از فعالان را به لحاظ نوع رویکردشان تحقیر میکنند درک نمیکنم . بخشی دیگر از کاربران مشابه بخش اعظمی از سایر کاربران در سایر نقاط جهان برای پر کردن اوقات تنهائی خود به این شبکه ها مراجعه میکنند . عوارض زندگی های صنعتی و جوامع صنعتی منجر به کاهش امکان ارتباطات حقیقی در زندگی شده و این شبکه ها میتواند آلترناتیوی در این خصوص باشد . لذا برقراری ارتباطات فامیلی و حتی دوست یابی در حد معاشرتهای عمومی و ساده میتواند برای بخشی از فعالان در این شبکه ها هدف باشد . رویکرد تجاری یا به قول فرنگی ها بیزینس هنوز در بین کاربران ایرانی به نحو گسترده ای توسعه نیافته و شاید در حال حاضر کم جمعیت ترین و کم مخاطب ترین بخش از این فعالیتها در شبکه های اجتماعی به حساب بیاید . بخشی دیگر از فعالان درشبکه های مجازی از این محیط برای ارائه علایق و سرگرمی های خود استفاده میکنند . موسیقی و شعر و سینما و ... و شیر کردن عکس بچه گربه که متاسفانه باز هم این آخری به عنوان سوژه جهت تحقیر توسط برخی استفاده میشود . گروه دیگری به لحاظ شرایط خاص سیاسی در ایران از این شبکه ها برای کسب خبر و تبادل نظر پیرامون مباحث سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی و ... استفاده میکنند ( که متاسفانه علی رغم نزدیکی تمایلات نگارنده به این گروه بارها شاهد این بوده ایم که برخی از فعالان در این بخش کلا شبکه های مجازی را ملک بی چون و چرای این فعالیتها میدانند و دیگران را مورد شماتت قرار میدهند ) . تقسیم بندی گروه های دیگر چه بزرگتر و چه کوچکتر دور از دسترس نیست ولی چون هدف از این نوشتار چیز دیگری است موضوع را در اینجا به سمت هدف اصلی سوق میدهم .
فراموش نکنیم که در ابتدای متن هم ذکر شد که گروه بزرگی از فعالان با اهداف چندگانه در این شبکه ها حضور دارند . و این بدان معنی است که اگر کسی به موسیقی و شعر و ... علاقه مند است این موضوع مانع از این نیست که در شبکه های اجتماعی به مسائل مثلا سیاسی نپردازد و یا از هم صحبتی با دوستان لذت نبرد و یا در جستجوی پارتنری برای سکس نباشد .
اما مشکلی که در بین فعالان شبکه های مجازی به چشم نگارنده بسیار برجسته آمده تداخل نابجای این خواسته هاست . این که در بین صحبتهای چند دختر پسر که از شوخیهای جنسی و ... که با هم رد و بدل میکنند و دارند لذت میبرند وارد بحث شویم و بگوئیم که فلان زندانی سیاسی دارد به خاطر شما عذاب میکشد و شما دارید فلان و ... بسیار نفرت انگیز است . این که در محل تجمع مثلا دوست داران عکسهای بچه گربه وارد شویم و با فحاشی و تحقیر و ... به گروه و جامعه آنها تعدی کنیم . بسیار ناشایست و ناپسند است . این که در میان صحبتهای چند نفر پیرامون مسایل سیاسی وارد شویم و مثلا بگوئیم " سیاسیت پدر و مادر نداره ؛ بکشید بیرون بابا ؛ شما چقدر عکست خوشگله " و یا .... مصداق بارز بیشعوری و سفاهت است .
از همه اینها بد تر وقتی است که برای نیل به هدفی اقدامی متظاهرانه انجام دهید . مثلا فردی که برای خود نمائی و جلب توجه وارد یک بحث اقتصادی یا سیاسی بشود و با اظهار نظرهای پرت و متظاهرانه قصد جلب توجه داشته باشد جدا از این که مزاحمت ایجاد کرده تا حدی قابل ترحم است چرا که این موضوع نشان میدهد نامبرده برای جلب توجه در زمینه های مورد علاقه خود فاقد جذابیت های لازم است و خود را مجبور به چنین رفتارهائی کرده .با توجه به این که خود نمائی و شو آف به نحو نامناسبی در حال گسترش میباشد لازم میدانم در پایان ازدوستان خواهش کنم افرادی را که به قصد خود نمائی و ... در محیطهای نامتناسب با بیانشان مشاهده میکنید به محیطهای مرتبط با نیازشان راهنمائی کنید .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر