۱۳۹۴ اردیبهشت ۱۱, جمعه

کارگران افغان ، کارگران ایران ، کارگران غرب

به بهانه روز جهانی کارگر
سالهاست که بخشی از بازار کار ایران توسط اتباع بیگانه ( اکثرا اهل افغانستان ) تامین میشود ، کارگرانی که گاها با مجوز اقامت و کار و اکثرا بدون مجوزهای قانونی توسط کارفرمایان به کارهای ساختمانی و سرایداری و نگهبانی و ... گماشته میشوند . کارگرانی که با توجه به شرایط ناگوار و نا امن زادگاهشان مجبور به مهاجرت شده و ناچار به پذیرش شرایط سخت کار هستند و به همین علت از طرف کارفرمایان بیشتر مورد استقبال قرار میگیرند و آنچه بیش از هر چیز دیگری به عنوان علت ترجیح استخدام کارگران افغان نسبت به ایرانی بیان میشود سخت کوشی آنان و "تنبلی " ایرانیان بیان میشود . اینکه در غرب سندیکاهای کارگری همواره در جهت ارتقاء سطح رفاه و زندگی کارگران تلاش میکنند و کاهش ساعت کار و افزایش دستمزد در کنار بهبود شرایط ایمنی و بهداشتی و ... در دستور کار آنان است  دربین  ایرانیان به " تنبلی " غربی ها تعبیر نمیشود ولی در مورد ایرانیان حد اقل خواسته های مندرج در قوانین مصوب کار جمهوری اسلامی که بسیار هم ظالمانه و استعمار گرایانه تنظیم شده حمل بر زیاده خواهی و ... است. آنچه که کارفرمایان ایرانی با توجه به نبود سندیکا و اتحادیه های کارگری در ایران میکنند کارفرمایان و سرمایه داران غرب با انتقال سرمایه به کشورهای توسعه نیافته و استفاده از نیروی کار ارزان و فرار از  هزینه های بهداشت و ایمنی و ... انجام میدهند . آنها که محورهای اقتصادی نئولیبرل را پیش گرفته اند و قوانین کشورهای لیبرال را دست و پاگیر برای سود آوری بیشتر می بینند  هم ممکن است  با متهم کردن نیروهای کاری که خواستار حقوق بیشتری هستند به " تنبلی " خود را و فقط خود را توجیه کنند . 
آنچه امروز بر سر کارگران ایرانی می آید نه به واسطه وجود کارگران بیشمار ( چند میلیونی ) اتباع بیگانه که صرفا به علت نبود تشکیلات صنفی مدافع حقوق کارگران است . و تا زمانی که این اتحادیه های صنفی شکل نگیرد اعتراض به حضور کارگران خارجی آب در هاونگ کوبیدن است .
آثار امنیتی و اجتماعی که ارائه چند میلیون فرصت شغلی به اتباع بیگانه ( که بخش اصلی درآمد خود را یا به کشور مبدا ارسال میکنند و یا با خرید ارزجهت مهاجرت به غرب از چرخه اقتصادی کشور خارج میکنند ) و بیکاری ناشی از آن بحث مفصل دیگری است که شاید زمانی دیگر در مورد آن هم بنویسم.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر