ماجرا از جائی شروع شد که یک خبرنگار بی بی سی فارسی اهل افغانستان در توییتر نوشته ای رو منتشر کرد که برخی ازکاربران توییتر محتوای اون رو توهین آمیز نسبت به خودشون برداشت کردن . قبل از اینکه نقدی به اون توییت شکل بگیره حمله های سرشار از توهین با مضامین نژادپرستی نویسنده رو مجبور به عذرخواهی و حذف اون توییت کرد ولی مخالفان اون توییت و مخالفان اون مخالفین همچان در توییترفارسی از خجالت یکدیگر در می آمدند .
حالا
- ابتدا اصل آزادی بیان و شوخی با دیگران مورد حمله قرار گرفت
- بعد اصل آزادی انتقاد از توییت مذکور به بهانه توهینهائی که به خبرنگار بی بی سی فارسی شد مغفول واقع شد
- این موضوع که خیلی از کاربران فارسی زبان بارها با اهالی سایر کشورها و قومیتها شوخی کرده اند و آنها را مورد تمسخر قرار داده اند به عنوان برهانی برای حقانیت خبرنگار بی بی سی در نوشتن اون توییت به کار رفت
- بعد از حذف توییت مذکور توسط نویسنده ، کابران ایرانی زیادی عین همان توییت را نوشتند که این موضوع عجیب ترین بخش ماجرا بود
- اتفاقات عجیب دیگری هم در این بین رخ داد که برای جامعه مجازی کوچک توییتر فارسی زبان دیگر عادی شده
اما
بارها نقل قول شنیده ام که سیاهان آمریکائی در بین خودشون همدیگر را کاکا سیا خطاب کرده و خیلی هم حال می کنند ولی اگر یک سفیدپوست یکی از آنها را کاکاسیا خطاب کند حسابی دچار دردسر میشود ( کما اینکه این خطاب توسط یک سفید پوست مصداق نژادپرستی تلقی خواهد شد ) . حالا حکایت تکرار توییت حذف شده خبرنگار اهل افغانستان بی بی سی فارسی در تمسخر ایرانیان توسط خود ایرانیان است . اینکه تعداد زیادی ایرانی متن مورد نظر را تکرار کنند از میزان توهین آن متن به ایرانیها توسط یک غیر ایرانی کم نمیکند ؛ و صد البته توهینهای قومی ، نژادی و یا ملیتی به نویسنده مذکور هم پاسخ درستی به نظر نمیرسد . اینکه فرد یا افرادی از آن نوشته برداشت توهین نکنند و یا حتی آن توهین را برای خود و هموطنانشان روا بدانند هم مانع از این نیست که دیگران حق ناراحت شدن ندارند ؛ چرا که :
همه آزادند با هر کسی و هر چیزی شوخی کنند و دیگران هم آزادند از شوخی و یا توهین ناراحت شده و انتقاد کنند .
اما اینکه در چه زمانی و در چه موقعیتی و پیرامون چه موضوعی شوخی کنیم و مهم تر اینکه در شوخی و یا نقد از چه ادبیاتی استفاده کنیم مشکل اصلی به نظر میرسد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر