نمیدونم شوخیه یا جدی . در واقع درک کردنش کمی سخته که کسی بیاد یک پدیده هنری رو ارزش گذاری مطلق کنه . اینکه فردی بگه فلان موسیقی یا فلان فیلم یا فلان نقاشی مبتذله یعنی چی ؟ شاخص ابتذال چیه ؟ مگر غیر از اینه که اون پدیده هنری با سلیقه شخصی گوینده یا سلیقه گروهی گویندگان خوش نیومده ؟ یک فرد در طول عمرش ممکنه سلیقه موسیقیش عوض بشه و یا حتی در یک مقطع زمانی خاص با تغییر روحیات و ... سلیقه دیگه ای از خودش نشون بده . چطور میشه ابتذال رو در یک پدیده هنری به صورت مطلق ارزش گذاری کرد ؟ چیزی که من میپسندم ممکنه برای دیگری غیر قابل تحمل باشه و برعکس . حالا چه چیزی شاخص فاخر بودن یا مبتذل بودن یک پدیده هنری میشه ؟ این که نظر دهنده در باره اون موسیقی یا ... از شاگردان مکتب خانه فرانکفورت باشه ؟ یا ممیز ارشاد یا صدا و سیمای حکومتی ؟ یا شاید از ایدئولوژیستهای خواهان هنر متعهد !
آثار هنری در جوامع مختلف و در زمانهای مختلف و حتی در جوهای عمومی مختلف بازخوردهای متفاوت دارن و نمیشه با دید مطلق گرائی اونها رو ارزیابی کرد . فیلمی که سه دهه قبل به عنوان یک فیلم مهیج هالیوود رو به تکاپو انداخته بود امروز حتی یک نوجوان خاور میانه ای رو نمیتونه سرگرم کنه و یک قطعه موسیقی از چندین سده قبل در سوی دیگه کره زمین مخاطبی رو منقلب میکنه این که در یک مقطع زمانی یا مکانی یک پدیده هنری با اقبال عمومی مواجه شده یا نشده نمیتونه ملاک قضاوت برای ارزش اون باشه . ارزش آثار هنری ورای مسائل تکنیکی صرفا نسبی هستند و با دید نسبی گرائی میشه بهشون نگاه کرد و اظهار نظر کردن در حد حکم کلی دادن برای اونها بیشتر جنبه طنز داره تا جدی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر